My Story

Ja maar mam, ik wil niet naar Engeland verhuizen! 'Sorry liefje, het moet voor mijn werk' antwoord mam vanuit de keuken. Het is zondag en Christina is net te weten gekomen dat ze naar Engeland gaat verhuizen met haar ouders en Corina, haar oudere zus die ze toch weinig ziet, maar die moest ook mee. 'We vertrekken volgende week al, Chris' riep mam weer. 'WWHHAAATT!!!' riep ik!
De dagen voor we weg gingen nam ik afscheid van mijn vriendinnen. Het was nu een dag voor ons vertrek. Ik fietste naar school, dat nare gevoel in m’n buik ging maar niet weg. Hee Evi’ zei ik tegen ‘vandaag nog mijn beste vriendin, nou ja hopelijk daarna ook nog’. Heej Chris! Raad eens, ik heb een verassing voor je, heeft mijn moeder speciaal voor je geregeld, zei Evi. De rest van de schooldag ging langzaam, maar ik keek uit naar de verassing van Evi’s moeder.
Na school wachtte ik op het schoolplein op Evi want die had nog een les, ik had vrij gekregen. Ik stond wat rond te kijken toen Evi me ineens liet schrikken. ‘Nou, je laat me schrikken’ zei ik, ‘maar wat is die verassing nou? ‘Ik mag met jullie een weekje mee naar Engeland!’ ‘Cool!’
Nadat ik dat hoorde kreeg ik toch weer een beetje zin om naar Engeland te gaan. De volgende dag hielp Evi me met inpakken. ‘Lieverd, we vertrekken over een half uur’ riep mam. Toen we bij het vliegveld aankwamen, zag ik de familie staan! Wat lief! Ik ging naast Evi in het vliegveld zitten. Oke Christien, wat gaan we als eerste doen?? We gaan shoppen voor de kerst natuurlijk!! Oja, daar had ik helemaal niet aangedacht, betekent dat dat we zonder familie en vrienden kerst moeten vieren??
‘Gordels om, we gaan over ongeveer 10 minuten landen’ galmde een stem door het vliegtuig. Ik deed het gordel om. Toen we geland waren zag alles er anders uit als in Nederland, we haalde onze spullen op en reden naar het ons huis. W8 ff mam, is dit ons huis?? Zei ik toen ik het huis zag. Ik had wel zo’n huis verw8: i25.tinypic.com/29z38zk.jpg Maar het was dus zo’n huis: i30.tinypic.com/25qqiw8.jpg


by __k.i.k.i__